Przeprowadzono badania właściwości wodno-powietrznych gleb kulturoziemnych w parku miejskim – Ogrodzie Saskim w Lublinie. Próbki do badań pobrano z pięciu pedonów, z warstw 0-20, 20-40 i 40-60 cm do cylindrów o objętości 100 cm3. Wykonano oznaczenia gęstości objętościowej gleby, gęstości stałej fazy i pojemności wodnej w różnych stanach potencjału wody. Obliczono porowatość ogólną, retencję wody produkcyjnej i użytecznej dla roślin oraz pojemność powietrzną w poszczególnych stanach potencjału wody. Oceniając właściwości fizyczne badanych gleb, można stwierdzić, że są one w większości przypadków bardzo dobre. Gęstość objętościowa w analizowanym materiale glebowym była najczęściej mniejsza od 1,30 Mg·m−3, zaś porowatość ogólna większa od 0,500 m3·m−3. Parametry charakteryzujące właściwości wodne były również bardzo korzystne: polowa pojemność wodna (−15,54 kPa) przekraczała w większości przypadków 0,350 m3·m−3, a retencja wody użytecznej dla roślin (−1554 <Ψ< −15,54 kPa) była większa od 0,250 m3·m−3. Za zbyt niską należy jednak uznać polową pojemność powietrzną gleby w warstwie 0-20 cm w pedonie 1, znajdującym się w strefie, w której osoby piesze przemieszczają się po trawniku. Polowa pojemność powietrzna okazała się tą cechą fizyczną, która jako pierwsza zareagowała na zagrożenie wynikające z nadmiernej antropopresji.