Doświadczenie dwuczynnikowe przeprowadzono w latach 2012-2014 w szklarni Katedry Ogrodnictwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Pierwszym czynnikiem badawczym było sześć odmian botanicznych bazylii pospolitej: bazylia zielonolistna, tajska ‘Siam Queen’, grecka (drobnolistna) ‘Minette’, czerwonolistna, cytrynowa oraz cynamonowa. Drugim czynnikiem doświadczenia była uprawa roślin w doniczkach o zróżnicowanej pojemności oraz liczbie roślin: 0,7 dm3 z jedną rośliną w pojemniku; 3,0 dm3 z jedną rośliną w pojemniku; 3,0 dm3 z czterema roślinami w pojemniku. W kolejnych latach trzyletniego cyklu doświadczenia, między 22 a 24 lutego w szklarni na stołach przesuwnych w zależności od objętości doniczek (0,7 i 3,0 dm3) ustawiono pojemniki wypełnione podłożem organicznym, w którego skład wchodził torf sfagnowy. Jednorazowy zbiór ziela przeprowadzono między 17.04 a 07.05. Rośliny ścinano w doniczce, na wysokości 5 cm od podłoża w doniczce. Nie zanotowano uszkodzeń mechanicznych oraz chorób ziela, dlatego plon ogółem był taki sam jak plon handlowy. W bazylii określono zawartość suchej masy, cukrów ogółem i kwasu L-askorbinowego. Ekotyp bazylii pospolitej miał istotny wpływ na indeks zazielenienia liści bazylii, plonu świeżego i powietrznie suchego ziela oraz suchej masy i cukrów ogółem. Uprawa czterech roślin w pojemnikach 3 dm3 istotnie wpływała na zmniejszenie ich plonu świeżego i powietrznie suchego ziela w odniesieniu do pozostałych obiektów badawczych.