Zmiany stężenia gazów takich jak: CH₄, O₃, NO₂, SO₂ są jednym z najbardziej aktualnych problemów ze względu na obserwowane globalne ocieplenie. Stężenie tych gazów w atmosferze monitorowane jest satelitarnie lub poprzez stacje monitoringu powietrza troposferycznego zlokalizowane na różnych szerokościach geograficznych. Ustawodawstwo polskie i dyrektywy Unii Europejskiej określają wartości dopuszczalne stężenia zanieczyszczeń powietrza określone w celu ochrony ludzkiego zdrowia: ditlenek siarki, ditlenek azotu, benzen, tlenek węgla, ozon, PM10, ołów, arsen, kadm, nikiel i benzo(a)piren. Podstawowe wyposażenie stacji monitoringu nie zawiera analizatorów metanu. Stacja KUL jest jedną z dwóch stacji w Polsce posiadającą analizator CH₄. Czerpnia prób gazowych w stacji monitoringu KUL zlokalizowana jest w odległości około 41,5 m od drogi krajowej Lublin-Kraków. Badania prowadzone przez trzy lata począwszy od 2007 do 2009 roku wykazują znaczne różnice w stężeniu analizowanych gazów cieplarnianych (GHG). Odnotowany w stacji monitoringu KUL wzrost średniej rocznej wartości stężenia metanu wynosił w latach 2007-2008 1,4%, w latach 2008-2009 1,7%. Wzrost stężenia ozonu w analizowanym okresie czasu utrzymywał się na poziomie 29%. Średnie roczne wartości stężenia NO₂ w roku 2007 były o 50% wyższe niż w roku 2009. Dynamika zmian stężenia SO₂ w latach 2007 i 2008 przekroczyła 65%. Poziom stężenia badanych zanieczyszczeń wynikał bezpośrednio z ich emisji do atmosfery oraz z warunków meteorologicznych.