W pracy wykorzystano dane  z lat 2010-2013 dotyczące zawartości skrobi w bulwach średnio wczesnych odmian ziemniaka jadalnego. Dane pochodziły z sześciu stacji COBORU położonych w różnych rejonach Polski. Wykonano analizę wariancji zgodnie z modelem trzyczynnikowej klasyfikacji krzyżowej z jedną obserwacją w podklasie. Wykazano istotny wpływ miejscowości, lat badań oraz odmian na zawartość skrobi. Istotna okazała się również interakcja lat i miejscowości oraz interakcja miejscowości i odmian. Niezależnie od odmiany najwyższą zawartością skrobi charakteryzowały się bulwy ziemniaka zbierane w Uhninie, a najniższą w Słupi. Najwięcej skrobi zgromadziły bulwy w 2013 roku, istotnie mniej w 2012, a najmniej w roku 2010. Lata 2012-2013 w większości stacji charakteryzowały się niższymi sumami opadów okresu wegetacyjnego w porównaniu do lat 2010-2011. Najwięcej skrobi zgromadziły odmiany Gawin oraz Tajfun. Odmiana Finezja charakteryzowała się taką samą skrobiowością jak odmiana Cekin. Porównywalne pod względem zawartości skrobi były również odmiany Stasia i Ametyst, a najmniejszą  zawartością skrobi charakteryzowała się odmiana Satina.