Uprawa soi w wielu krajach, jak i w Polsce staje się coraz bardziej popularna ze względu na dużą wartość odżywczą nasion, odporność na choroby i szkodniki oraz mniejszą skłonność do wylegania w porównaniu z innymi roślinami strączkowymi. Plonowanie soi w warunkach klimatycznych Polski jest w dużym stopniu uzależnione od przebiegu warunków pogodowych w danym sezonie wegetacyjnym, głównie temperatury i opadów. Badania dotyczące wpływu sposobu uprawy roli pod soję prowadzone w warunkach klimatycznych Polski są nieliczne. Świadczy to o potrzebie dalszej ich kontynuacji. Celem niniejszej pracy było porównanie wpływu konwencjonalnej uprawy roli (CT) oraz siewu bezpośredniego (NT) na plonowanie, zachwaszczenie i skład jakościowy nasion soi odmiana Mazowia, uprawianej w warunkach Wyżyny Lubelskiej. Badania polowe przeprowadzono w latach 2009-2012 w Gospodarstwie Doświadczalnym Czesławice (51°18′23″N 22°16′2″E). W 2010 roku ze względu na niesprzyjające warunki atmosferyczne i wynikające z nich utrudnione wschody plantację soi zlikwidowano. Eksperyment założono na glebie płowej wytworzonej z lessu, metodą split-block w czterech powtórzeniach. Przeprowadzone badania wykazały, że w warunkach uprawy płużnej (CT) plon nasion soi był wyższy o 14.6% w porównaniu do uzyskanego w siewie bezpośrednim (NT). Na obiekcie z uprawą płużną (CT) stwierdzono również większą obsadę roślin po wschodach i przed zbiorem oraz wysokość roślin. Na zawartości białka, tłuszczu i włókna w nasionach soi wpływał istotnie jedynie przebieg warunków pogodowych w poszczególnych sezonach wegetacyjnych. W warunkach siewu bezpośredniego soi (NT) stwierdzono znacznie większą masę chwastów oraz bogatszy skład florystyczny chwastów w porównaniu do uprawy tradycyjnej (CT).